Jaipur Pushkar en Varanasi verhalen

Tot de volgende Goa ! Knuffels en taxike later beland op de nationale vlieghaven en daar een vlucht genomen naar Jaipur, hoofdstad van Rajasthan. Op het vliegveld zelf een franse dame leren kennen die al 20jaar India bewandelt en zij wist ons door te verwijzen naar een deftig hotel en dichtbijzijnd restaurant met rustig tuintje, gezellig in deze drukke stad..

De dag erna met rickshaw and driver for 1 day de zogenoemde Pink City bezocht, alle gebouwen zouden roos van kleur zijn maar we vonden ze eerder oranje. City Palace bezocht, Jantar Mantar (astrolgische monumenten in steen) een water en een apentempel. Daarna nog wat kruiden, thee en dergelijke gekocht voor de mensen thuis en voor onze eigen keuken. 1 dag was wel genoeg hier voor ons. Chaos OK maar gecombineerd met een grote onbekende stad is wat minder he.

Lokale bus van Jaipur naar Pushkar (4u, was nog te doen) en daar hotelletje met balkon geboekt. Met uitzicht op een rustige Indische straat en een dakrestaurant met zicht op welgeteld 4meter Pushkar Holy Lake (Best view in town yeah right). Nadat we onze spullen uitgeladen hadden en het rustige dorpje wouden verkennen werden we meegenomen door priesters die ons en onze familie liet zegenen door bloemen en rijst in het meer te werpen. Dat gebeurd allemaal bij een Ghat oftewel heilige badplaats waar iedereen zich komt wassen of bidden. Het hangt er blijkbaar ook vanaf welke priester je krijgt want die van mij was best druk en opdringerig, die van Sarah was rustiger en blij met haar donatie, die van mij niet echt haha, Pushkar paspoort rond onze pols en rode stip op ons voorhoofd, voila se. Terug aan vaste wal een pee leren kennen die ons in geuren en kleuren wist te vertellen over Hinduisme en de Goden en alles spiritueel dat je maar kan inbeelden. Onze dag was zo voorbij en die avond nog naar een kleine tempel op de dichtsbijzijnde berg geweest om te genieten van de zonsondergang. Veel reisgenoten tegengekomen die allemaal wel gekke verhalen over India bijhebben. Maar velen waren het wel eens dat het hier echt een soort rustplaats is in hectisch India.

Inwoners hier zijn ook veel kalmer en zelfs vriendelijker dan in Noord Goa, overal waar we komen krijgen we Chai aangeboden en worden we herkend, zelfs na 1 dag! Ok ok India zou India niet zijn zonder de gebruikelijke commissie maar toch hadden we er hier minder last van.

Volgende dag nog wat winkeltjes gestruimd en naar de Savitri-tempel gestapt, ook op een berg. Op de terugweg was er een huwelijk aan de gang, blijkbaar is het hier trouwseizoen. Veel lawaai en licht en dansende mannen terwijl de bruidegom droog op een paard zit gekleed als een prins. Dit allemaal ook overzien vanaf ons dakterras, dat af en toe bezoek krijgt van apen. Die zitten trouwes overal in Pushkar , slingeren overal tussen en over. Ook zijn er verkiezingen rond deze periode dus brommers en autos met vlaggen en lawaai, die mannen kunnen nogal ambiance int straat maken! Maar buiten deze uitspattingen is dit toch het meest gezelligste en rustigste dorp om in te vertoeven, al zeggen ze het zelf.

Dag erna kamelensafari met overnachting in de woestijn. Was samen met een pasgetrouwd Israelisch koppel en jeugdige begeleiders. Wat inzicht in de plaatselijke jeugd gekregen, die verdienen 2000 roepies de maand en willen graag zelf een kameel kopen voor meer te kunnen verdienen, maar dragen wel jeans en boenken muziek uit hun gsm. Mijn kameel noemde Kris en die van Sarah Solomo, wat Kameel betekend. Haar gids was trouwens ook 2e geworden tijdens de jaarlijkse Camel Race op de Pushkar Camel Fair, die wij net gemist hadden. Niet erg want dan is alles druk en duur, maar misschien wel leuk voor een keer mee te maken. Avondeten was een bereidde Rajasthani Thali en hebben nog wat verhalen gewisseld met het pasgetrouwde paar. Geen kampvuur, wel kamelendekens om onder te slapen. Dag erna ontbeten met thee en koekjes en dan terug naar de startplaats. Het was een leuke ervaring maar mijn rug en gat waren blij dat het over was. Sarah heeft natuurlijk heeel veeel cutie kamelen fotos.

Die avond een laatste heet melkske en sweet chapati gegeten, vlak voor ons hotel, en vroeg naar bed. Dag erna een lokale bus naar Ajmer, trein naar Jaipur en een sleeper trein naar Varanasi, gedeeld met 6 studenten en leerkracht (Miljaaaaar he). Nachtje verder, 10 heel krappe uren, stapten ze af en konden we de laatste 6uur nog genieten van onze coupe met ons beiden. Zo is het wel leuk reizen met de trein. Aangekomen in de heilige stad Varanasi en hotelletje dicht bij de Ganges geregeld. Savonds een boottochtje gedaan voorbij de Ghats en de avondceremonie bijgewoond. De verbrandingsghats hadden wel iets magisch en het hele gebeuren is daar heel normaal. Daarna nog langs de zijde-industrie gewandeld die vooral beheerd word door de Moslims hier. Goed gegeten bij een vriendelijke man in een restaurant/bakkerij en snel gaan slapen, geeeeuuw.

Trein Varanasi naar Gorakhpur en direct doorgetrokken naar Sunauli (grensovergang Nepal) in een propvolle lokale bus en dan het laatste deel te voet over de grens gestapt.

En daar stopt deze update, we zitten nu al in Kathmandu maar daar lezen jullie volgende keer meer over. Alsook krijg ik kramp in mijn hand van die rotte internetcafe toetsenborden. Groetjes Wim en Sarah!

Nieuwe fotos hier : https://plus.google.com/photos/108791486421546280002/albums
Meerdere volgen deze dagen